نگاهی گذرا بر مفهوم فساد و ضرورت حضور کسی که مظهر فساد ستیزی است

بطور گزیده و کوتاه، فساد به سوء استفاده از قدرت برای بدست آوردن منافع شخصی و یا منافع مافیایی و گروهی اشاره دارد. فساد نماد گونه ای از رفتار برخی مقامات دولتی اعم از (سیاستمداران) تصمیم گیرندگان از یکسو و از سویی دیگر برخی از کارمندان و کارپردازان در یک جامعه است که بطور نادرست و غیر قانونی با سوءاستفاده از اعتماد قانون و قدرت ،انبان خود و نزدیکان خویش را انباشته میگردانند.

فساد در دو شاخه قابل بخش بندی ست:

۱_ فساد جزئی، که به فزونخواری های فردی و تکی اشاره داشته، مانند کارمندان مجموعه ایی که بر اثر پایین بودن دستمزد برای تامین حداقل های زندگی خود از شهروندان دریافت میکنند.

۲_ فساد کلان؛ بعضا توسط آندسته از مقامات و مدیران دولتی صورت میگیرد که تصمیم ایشان در زمینه ی بستن قرارداد های داخلی و خارجی تعیین کننده است.

به هر روی فساد معمولا در جایی رخ مینمایاند که محل تلاقی بخش دولتی و خصوصی باشد به ویژه در جایی که مدیران دولتی مسئولیت مستقیم عرضه و ارائه ی خدمات عمومی یا اعمال مقررات خاصی را بر دوش داشته باشند.

برای وقوع مقوله ضد اجتماعی فساد،این عناصر بایستی دست بدست هم داده تا نفس دولت و ملت را به شماره بیاندازد ؛

 یکم، داشتن مقام و موقعیت اداری فرادست.

دوم،قدرت آزادی عمل و وجود انگیزه لازم برای سوء استفاده از آن.

سوم، سود و منفعت.

روشن است که تاثیرات فساد در چند و چون تخصیص منابع ، توازن و تعادل در تولید و مصرف و بروز رشاء و ارتشا در جامعه بشدت نمود پیدا میکند.

ضرورت پیشگیری از فساد به مثابه ی واکسیناسیون تن بینوای بیمار (جامعه) میباشد و طبیعتا تاثیرات خود را بر زندگی طبقات زیرین اجتماع خواهد نهاد ، تاثیراتی اعم از تشدید نابرابریها ، افزایش هزینه های مدیریت ،پایین آمدن نرخ سرمایه گذاری و مخدوش کردن امنیت و اتقان و اطمینان عمومی مردم، که به مثابه چشم اسفندیاریست برای نیل به سعادت و نیکبختی اهالی یک ملک و مملکت.

ستیز با فساد با حضور پاکان و از طریق نهادینه کردن نظارت در نظام مدیریت اداری هر کشوری ، فقر و فقرا را کاهش و باعث حصول همه جانبه توسعه خواهد شد. بعبارتی دیگر رونق تولید و شغل و پیشه، رفع موانع و پشتیبانی نظام قضایی و ساختار انتظامی و همچنین افزایش رقابت ، شکستن انحصارات و تقویت نهادهای تنظیمی از منظری جزیی و ایجاد شفافیت سازی همه جانبه ،پاسخگویی مدیران و مسئولان و ارایه بیلان و تراز مالی و عملکردی از منظری جامع تر میتواند اوضاع نابسامان را تا حد امکان بسامان نماید .

 به قلم اردشیر زنگنه مدرس دانشگاه